O predstavi
Auto silazi sa puta i ulazi u čudnu i divlju dimenziju, koja kao da je pokopana izvan vremena. Malo-pomalo, otkrivamo topografiju tog mesta, na kome kao da dolazi do stapanja stvarnog sa nestvarnim.
Oslanjajući se na svet engleskog pisca Dž. G. Balarda (pogotovo na njegova dela Sudar i Betonsko ostrvo), ali i na lično iskustvo saobraćajne nesreće, Fleš istražuje momenat koji nastupa odmah posle šoka, onaj tren kad nam se čini da je vreme stalo ili da se produžilo. U tom se trenu um odvaja od tela, otkrivajući nadrealistički prizor. Olupine vozila poprimaju oblik predmeta u pokretu, vijadukti autoputa postaju ogromni Golemi, automobilski motori kao da lebde nad morem leda. I na tom toku prizora i senzacija, gledalac može da doživi iskustvo vozača koji prelazi u nepoznatu dimenziju... To je zaista jedno halucinogeno putovanje. Balansirajući između elektronske opere i audio-vizuelnog iskustva, Fleš je muzička i vizuelna umetnička forma, ali i performans plesa i pokreta, pokretna slika čije se značenje otkriva putem iskustva i emocija koje u nama izaziva.
O autoru
FRANK VIGRU je jedan od malobrojnih umetnika koji su istovremeno i muzičari i reditelji. Kao kompozitor-izvođač, on je u stanju da proizvede širok spektar zvukova - od elektroakustičnih do industrijskih, modernih kompozicija i eksperimentalne elektronske muzike. Izvodio je i snimao s međunarodno priznatim muzičarima poput Mika Vajnjoa (Pan sonik), Rajnholda Fridla, Eliota Šarpa, Džoija Berona, Zene Parkins, Ars nova ansambla. Vigruov jedinstveni izraz potiče i iz umetničkog pristupa koji u sebi spaja nove medije i izvođačke umetnosti. Od 2009, on stvara transdisciplinarne performanse i sarađuje sa Kompanji d'otr kord, produkcijskom kompanijom koja se bavi audio-vizuelnim i živim predstavama. Njegov rad je prikazan širom sveta na velikim međunarodnim festivalima.
Izvod iz kritika
„Teški elektronski bitovi s dugim krešendima pre svega prate blještave vizije jednog fantastičnog univerzuma.
...
Priroda se suprotstavlja mehaničkom. Životinja ljudskom.
...
Fleš prevazilazi granice priče i postaje nenarativni performans koji nas poziva na jedno novo iskustvo i samostalno donošenje zaključka o značenju. To je i estetska avantura s novim senzacijama, koju omogućavaju nove tehnologije. Fleš je totalno umetničko delo u kome se sustiču digitalna umetnost, primitivno i savremeno, gde se sve vreme preispituje uloga čoveka u svetu, koji taj svet, uprkos tehnologiji, stalno uspeva da nadmaši.“
Erik Deme, Teras
